In recente weekcijfers van het Nivel werd vastgesteld dat 31 op de 100.000 kinderen van vier jaar of jonger zich bij de huisarts meldden met kinkhoest. Deze ziekte, die bekend staat om zijn besmettelijkheid, kan leiden tot langdurige hoestbuien die maanden kunnen aanhouden, en kan zelfs longontsteking veroorzaken. Vooral voor baby’s vormt kinkhoest een ernstig risico.
Zuigelingen die besmet raken, ervaren vaak uitputtende hoestbuien, wat kan leiden tot problemen met eten en zelfs tot zuurstoftekort. Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) waarschuwt dat deze hoestbuien, indien niet goed behandeld, kunnen resulteren in hersenbeschadiging.
Symptomen van Kinkhoest
Kinkhoest begint vaak met milde symptomen die lijken op die van een verkoudheid, zoals een verstopte neus, niezen, hoesten en lichte koorts. Na ongeveer een of twee weken kunnen de symptomen verergeren en kunnen de volgende kenmerkende symptomen van kinkhoest optreden:
- Paroxysmale hoest: Een aanhoudende, krampachtige hoest die kan leiden tot kortademigheid, kokhalzen of braken.
- Hoop-geluid: Tijdens de hoestbuien kan een kenmerkend ‘hoop-geluid’ worden gehoord wanneer de patiënt probeert in te ademen na het hoesten.
- Post-tussieve emesis: Na een hoestbui kan de patiënt braken of kleine hoeveelheden slijm ophoesten.
- Apneu bij zuigelingen: Zuigelingen met kinkhoest kunnen episoden van apneu ervaren, waarbij ze tijdelijk stoppen met ademen tijdens een hoestbui.
Hoewel kinkhoest meestal niet levensbedreigend is voor gezonde volwassenen en oudere kinderen, kan het ernstige complicaties veroorzaken bij zuigelingen, zwangere vrouwen en mensen met verzwakt immuunsysteem.
Preventie van Kinkhoest
Vaccinatie is de meest effectieve manier om kinkhoest te voorkomen. De meeste landen implementeren routinematige vaccinatieprogramma’s die beginnen op de vroege kinderleeftijd en booster-vaccinaties aanbevelen voor adolescenten en volwassenen om de immuniteit tegen kinkhoest op peil te houden. Het kinkhoestvaccin wordt meestal toegediend als onderdeel van een combinatievaccin, zoals de DKTP (difterie, kinkhoest, tetanus, polio) voor zuigelingen en kinderen, en de DTKP (difterie, tetanus, kinkhoest, polio) voor oudere kinderen en volwassenen.
Daarnaast kunnen zwangere vrouwen tijdens elke zwangerschap worden gevaccineerd met het kinkhoestvaccin (Tdap) om de overdracht van kinkhoest op pasgeborenen te verminderen, aangezien zuigelingen jonger dan zes maanden het meest kwetsbaar zijn voor ernstige complicaties van kinkhoest.
Het handhaven van een goede handhygiëne, zoals regelmatig handen wassen, hoesten en niezen in de elleboog en vermijden van nauw contact met zieke personen, kan ook helpen de verspreiding van kinkhoest te beperken.
Behandeling van Kinkhoest
De behandeling van kinkhoest omvat meestal het gebruik van antibiotica om de bacteriële infectie te behandelen en de verspreiding van de ziekte te verminderen. Vroegtijdige diagnose en behandeling zijn cruciaal, vooral bij zuigelingen en andere kwetsbare populaties. Daarnaast kunnen ondersteunende maatregelen zoals voldoende hydratatie, rust en comfortmaatregelen helpen om de symptomen te verlichten en het herstel te bevorderen.
In gevallen waarbij kinkhoest ernstige complicaties veroorzaakt, zoals longontsteking, ziekenhuisopname of ademhalingsondersteuning, kan een intensievere medische behandeling nodig zijn.